Zeelandbrug & Anna Jacobapolder 7oktober 2007

Zoals bijna iedere zondag op tijd weer richting de Zeelandbrug. We waren geinformeerd dat daar het wrattig tipje te vinden was. We hadden zelfs de exacte locatie doorgekregen. Dus voornemens dit te gaan vinden, het water in gegaan, weer ruim voor tij, omdat het anders te druk zou zijn. Nog geen 6 minuten onder, waren we elkaar kwijt, maar inmiddels had wel één van de goeistuh het slakje gevonden. Ja! Op de exact aangegeven locatie. Even gewacht met de hoop dat haar buddy ook de locatie zou vinden en daarmee ook het slakje. Maar enkele minuten verstreken, dus toch maar richting de kant gezwommen. Half in het water over de oppervlakte zitten staren, bleek net daarvoor de andere goeistuh dit ook te hebben gedaan, maar we hadden elkaar net gemist, de één met boven water komen, de ander met weer ondergaan. Uiteindelijk waren zeker 20 minuten verstreken toen we duik weer gezamenlijk voort konden zetten. Nog even in het ondiepe water gezocht naar een slakje met een hele moeilijke naam en helaas niet gevonden. Onderwater gebaarde Cola dat ze toch nog wel naar dat andere slakje wilde en gelukkig zwommen we er direct naar toe. Vele malen op de digitale plaat vastgelegd, maar achteraf zijn we wel tot de conclusie gekomen dat het best een lelijk slakje is..... Maar we hebben het toch gezien. Even een break genomen, wat gegeten en besloten om ook nog een duikje bij Anna Jacobapolder te maken. Het zicht was er geweldig, nog beter dan bij de Zeelandbrug, waar het la super was. Ook hier uiteraard weer op slakkenjacht, maar het mooie bruine plooislakje wordt schaarser, nog wel gezien, maar niet zo veel en zo mooi als eerder in het seizoen. Wel veel milleniumslakken met grot rozetten eieren... We zijn wel tot de conclusie gekomen dat de temperatuur van het water snel afkoeld, dus of we nog lang doorduiken is nog maar de vraag!!!!!